Nieuws Posts

Mijn jeugdidool

Beste Mario,

Ik zal een jaar of acht zijn geweest toen ik voor het eerst jouw naam hoorde. Je was net tot Talent van het Jaar verkozen tijdens het eerste VVCS-gala, nog vóór Ajacieden Vanenburg en Van Basten. Je speelde bij mijn favoriete club, was afkomstig uit de eigen opleiding, had een Rotterdamse tongval, was brutaal, grappig en mijn moeder vond je zo’n leuk ventje. Zie daar: ik had een idool. Maar de belangrijkste reden dat jij mijn favoriete speler was dat jij, net als ik, ook gewoon Feyenoord-supporter was. 

Opa

Opa als voetballerVandaag is het exact dertien jaar geleden dat mijn opa is overleden.

In het begin van deze eeuw woonde ik nog op kamers en ging ik in de weekenden dat Feyenoord thuisspelende op vrijdagen vaak naar huis. M’n moeder belde die vrijdagmiddag dat ze met opa in het Dijkzigt was: ‘Opa voelt zich niet zo lekker.’ Natuurlijk ging ik er gelijk heen. Daar lag hij dan, met dat kleine lichaam van 1 meter 60, op een ziekenhuisbed. Het was vreemd om hem zo te zien liggen, want hij had eigenlijk nooit wat. Oké, het lopen ging de laatste jaren wat minder, hij was wat dovig (soms misschien wel bewust) en hij was wat minder spraakzaam dan vroeger. Maar ernstige ziekten waren hem gelukkig bespaard gebleven.

Ook zijn ziekbed duurde niet lang. Zaterdagmiddag ben ik nog bij hem geweest, hij sprak nauwelijks meer en was suf van de morfine. Zondagochtend is hij overleden. De pijp was leeg. Hij is 89 jaar geworden, een respectabele leeftijd.

Persbericht: Utrechts bier verovert buitenlandse markt

Een door mij geschreven persbericht over het biermerk Rooie Dop is overgenomen door talloze media, waaronder RTV Utrecht, de website van De Telegraaf en diverse biersites. Het AD publiceerde naar aanleiding van het persbericht een eigen verhaal. Voor het voorstaande magazine Bier! vormde het persbericht aanleiding een interview met de brouwer van Rooie Dop af te nemen.

Buurman

Drie huizen naast mij woonde een vriendelijke, oude baas (85). Elke dag liep hij, een sigaartje in zijn mond en zijn trouwe metgezel aan zijn zijde, minstens tien keer een rondje door het naburige park.

Soms hoorde ik hem roepen: ‘Attie, hier blijven!’ Eigenlijk moest zijn hond aan de lijn, maar het driftig kwispelende beessie liep te snel voor hem.

M’n vriendin en ik kwamen hem vaak tegen op zijn route. Ondanks zijn hoogbejaarde leeftijd was hij altijd opgeruimd en in voor een praatje en een grapje. Als ik zijn huis passeerde zwaaide hij uitgebreid, in zijn vaste stek voor de televisie en met uitzicht op het raam.

Vergeten Feyenoorders (1): Glenn Kwidama

“Kiwi, Kiwi!” scandeerde Vak-S tijdens het AD-toernooi van 1985. Bijna dertig jaar later is oud-Feyenoordspeler Glenn Kwidama nog altijd populair, maar dan op de Jozefmavo in Tilburg, waar hij tegenwoordig werkt als conciërge. Ik zocht de vriendelijke Antilliaan op tijdens een drukke schooldag.

Gepubliceerd in: Hand in Hand, magazine Feyenoord Supportersvereniging, januari 2014
Foto’s: Piet Bouts/Archief FSV, Edwin Verheul

Interview Glenn Kwidama pag. 1 Interview Glenn Kwidama pag. 2 Interview Glenn Kwidama pag. 3