Gerrit
Op mijn bureau liggen een heleboel spullen met een persoonlijke betekenis. Een daarvan is een speldje van het gouden Feyenoordlogo met ‘Sportclub Feyenoord’ eromheen. Als het weer eens slecht gaat met mijn club – en helaas is dat na het succesjaar 2002 vaak het geval geweest – kijk ik soms naar het speldje. Mijn gedachten gaan dan terug naar de sportief inktzwarte periode aan het einde van de jaren ’80. In die tijd waren er weinig mensen in mijn omgeving die er openlijk voor uitkwamen voor Feyenoord te zijn. Mijn opa van wie ik het Feyenoordvirus heb geërfd en een paar vriendjes van de voetbal, dat was het wel zo’n beetje. Totdat ik in 1988 naar de middelbare school ging, in het centrum van Rotterdam.
Daar ontmoette ik Gerrit. Gerrit was beheerder van de kantine op mijn school. Maar hij was bovenal Feyenoorder.
